Restart - habe ich wirklich alles falsch gemacht? Ja natürlich. Also: Restart!

Ουρανέ γαλαζοπρόσωπε τα σύννεφα έχεις φρύδια

Με τα πλατιά ρουθούνια σου της γής το χαροκόπι ψάχνεις

Πετάς σαν γλάρος του γυαλού, δελφίνη των κυμάτων

Αφρίζεις σε φωλιές βραχών, μουγκρίζεις διψαζμένος

Κι απάνο στον ορίζοντα ανοίγεις στεριές σαγώνια

Είναι τα δόντια σου νησιά απλωτά η ξέρες θανατιφόρες;

Έχεις στο σβέρκο σου λαμπρό τον ήλιο μεθυζμένο

Να βάφει κάθε πρωϊ κάθε βραδιά τη μέση σου με αίμα

(Schnell-Übersetzung)

O Himmel – Du blaugesichtiger, mit Wolken Augenbrauen

Mit deinen breiten Nüstern suchst Du der Erde Freuden

Du fliegst als Möwe über die See, kreuzt als Delfin die Wellen

In den Spalten der Klippen schäumst Du, brüllst voller Durst

Und über dem Horizont öffnest Du deiner Kiefer Feste

Sind Deine Zähne Inseln oder todbringende Untiefen?

An deinem Nacken leuchtet Dir die Sonne trunken und färbt

Jeden Morgen und jeden Abend dein Kreuz mit Blut.

Τιφλός ο γαλαξίας κυβερνά με μάζες σκορπιζμένες

Ένα μάτι να κοιτά αντίστροφα στον χρόνο

Ειν η καρδιά του σκελετού που τρέφεται απο ήλιους

Δοξάζοντας κάθε στιγμή μαζή άρχή και τέλος

Πείνει η πηγή το φώς, τον κόσμο επιστρέφει

Ξεσκίζοντας την ιστορία μ' αόρατα ψαλίδια

(Schnell-Übersetzung)

Blind regiert die Galaxie alle zerstreuten Massen

Ein Auge, das rückwärts in die Zeit schaut

Ist das Auge des Skeletts, das sich aus Sonnen nährt

Feiert es jeden Augenblick zugleich Anfang und Ende

Die Quelle trinkt das Licht, kehrt um die Welt

Zerschneidet die Geschichte mit unsichtbaren Scheren